Moeder Geit windt er geen doekjes om. De kindergeitjes krijgen duidelijke regels om te voorkomen dat de wolf hun huis binnendringt. En zoals kinderen betaamt, volgen ze die braaf op. Wat we leren van de wolf en de zeven geitjes is dat de wolf alles doet om de regels te omzeilen en zijn doel te bereiken. En dat de geitjes buiten de regels niet slim leren denken om daarmee de wolf buiten de deur te houden. Ze kunnen wel denken vanuit de regels en daar maakt de wolf dan ook slim gebruik van. Continu bedenkt de wolf een slimme streek om de zeven geitjes te foppen. Uiteindelijk lukt het de wolf, maar ook hij wordt (onbedoeld) gefopt door een van de geitjes die zich verstopt in de klok. Naast de moraal dat boontje om zijn loontje komt (de wolf verdrinkt), vertelt het sprookje ook dat regels niet alles kunnen afdekken. De moedergeit had beter iets meer tijd kunnen nemen om de geitjes bekwamer te maken, zodat ze de sluwe streken van de wolf konden ontdekken, in plaats van braaf de regels te volgen. In dit sprookje loopt het gelukkig goed af, omdat de wolf zich uiteindelijk ook laat verrassen, want een van de geitjes verstopt zich in de klok en dit luidt uiteindelijk de ondergang in van de wolf en de redding van de andere geitjes.
