Hans en Grietje moeten in het sprookje vechten voor hun leven. Als ze niet zo alert waren geweest, was Hans hoogstwaarschijnlijk opgepeuzeld door de heks. Gelukkig hebben Hans en Grietje de snode plannen van de heks snel door en slagen ze erin haar om de tuin te leiden. Uiteindelijk gaat de heks zelfs door hun gehaalde listen ten onder en belandt ze in de oven. Het sprookje is een exemplarisch hoe bij gebrek aan een gezamenlijk doel, individuele belangen voorgaan. De vader, de stiefmoeder, Hans, Grietje en de heks doen er alles aan om hun eigen positie te handhaven en te realiseren wat ze zelf willen. De ouders die niet genoeg eten hebben en Hans en Grietje in het bos willen achterlaten. Hans en Grietje die kiezelsteentjes en broodkruimels gebruiken om hun weg naar huis terug te vinden. De heks die een ideaalbeeld voorspiegelt (een huisje van snoep) om kinderen te misleiden en in haar val te lokken. Hans die de heks beduveld met een botje dat hij nog niet dik genoeg is. En Grietje die zich van de domme houdt als Hans wordt ‘vetgemest’ door de heks, om te worden opgepeuzeld en haar dan in de oven te duwen. Kortom: misleiden, lokken, liegen, van de domme houden is initieel zeer succesvol gedrag in het sprookje. De moraal? Bij gebrek aan een gezamenlijk belang zullen sprookjesfiguren op alle mogelijke manieren hun eigen, individuele belang najagen.
